De betekenis van zowel insulinedeficiëntie als insulineresistentie bij de pathogenese van niet-insuline-afhankelijke diabetes mellitus (NIDDM) is nog altijd onderwerp van discussie. Na orale glucosebelasting zijn bij NIDDM-patiënten zeer verschillende reactiepatronen beschreven, variërend van een verminderde tot een normale, maar ook versterkte insulinerespons.1
Zeer onlangs ontwikkelden Temple et al. een…
Reacties