Implicaties van de Barker-hypothese voor de medicus practicus

- The Barker hypothesis states that there are foetal origins of adult disease. The hypothesis is primarily based on epidemiological associations between indicators of foetal malnutrition and mortality and morbidity in adulthood.

- The first association reported was between birth weight and coronary heart disease. Similar associations were found between birth weight and stroke, hypertension, type 2 diabetes mellitus, insulin resistance, serum lipids, and premature pubarche.

- In non-industrialized countries the associations appear to be even stronger.

- Although the Barker hypothesis has been criticized, the evidence from epidemiological studies and animal experiments appears sufficient to test it further and to consider the possible consequences for the physician.

- The first consequence could be that in taking a medical history from adults the physician should collect information about intrauterine growth. To facilitate this, communication between obstetricians, specialists in preventive child health care and paediatricians on the one hand and general practitioners and physicians on the other ought to be improved.

- A low birth weight, particularly smallness for gestational age, can be communicated to the adult patient as a potential risk factor for the diseases mentioned above and an extra reason to abstain from smoking and to avoid overweight.

Samenvatting

- De Barker-hypothese of de hypothese van de foetale oorsprong van ziekten op volwassen leeftijd is oorspronkelijk gebaseerd op epidemiologische verbanden tussen indicatoren van foetale ondervoeding en sterfte en ziekte op volwassen leeftijd.

- Het eerste verband dat werd gerapporteerd was dat tussen geboortegewicht en coronaire hartziekte. Soortgelijke verbanden werden gevonden tussen geboortegewicht en beroerte, hypertensie, diabetes mellitus type 2, insulineresistentie, serumlipidewaarden en vroege schaambeharing.

- In niet-geïndustrialiseerde landen lijken de beschreven verbanden nog sterker.

- Ofschoon de Barker-hypothese ook is bekritiseerd, lijken de aanwijzingen uit epidemiologisch en dierexperimenteel onderzoek voldoende om de hypothese verder te testen en om de mogelijke consequenties voor de arts te beschouwen.

- De eerste consequentie zou kunnen zijn dat bij het afnemen van de anamnese ook bij volwassenen informatie moet worden ingewonnen over de intra-uteriene groei. Om dit te vergemakkelijken, zou de communicatie hierover tussen obstetricus, consultatiebureau-arts, jeugdarts en kinderarts in de richting van huisarts en internist moeten worden verbeterd.

- Aan de volwassen patiënt kan worden gezegd dat een laag geboortegewicht, vooral als het geboortegewicht laag is voor de zwangerschapsduur, een potentiële risicofactor is voor de genoemde ziekten en een extra reden om niet te roken en overgewicht te vermijden.