Implementatie van richtlijnen voor klinisch handelen op een afdeling chirurgie

To evaluate implementation of clinical practice guidelines.

Design

Prospective evaluation study.

Setting

Department of Surgery, Academic Medical Center, University of Amsterdam, the Netherlands.

Methods

Clinical practice guidelines on patient care were developed by physicians working in the department of surgery. Six months after their introduction a selected, representative group of consecutive patients, admitted during 4 months, was followed by an independent investigator who determined compliance with a large number of guidelines. After this study period all physicians of the department were given oral and written feedback. This was followed by a period of two months during which compliance was determined again.

Results

In the first study period 226 patients were included. Compliance with most of the guidelines evaluated was over 70. Compliance with the guidelines described in this article (antibiotic and thrombosis prophylaxis, use of urinary tract catheters and wound drains, diagnostics and therapy in symptomatic gallstones and distal obstruction icterus) ranged from 49 for the use of urinary tract catheters to 94 for thrombosis prophylaxis. In the second study period 106 patients were studied and no differences in compliance were found, except for the use of urinary tract catheters (from 49 to 73).

Conclusion

This study demonstrates that it is possible to introduce clinical practice guidelines in a surgical ward successfully and to reduce variation in patient care. Providing aggregated feedback is not sufficient to improve compliance with guidelines.

Samenvatting

Doel

Evaluatie van implementatie van richtlijnen voor klinisch handelen.

Opzet

Prospectief toetsingsonderzoek.

Plaats

Afdeling Chirurgie, Academisch Medisch Centrum, Amsterdam.

Methode

Richtlijnen voor de patiëntenzorg, gemaakt door de artsen werkzaam op de afdeling Chirurgie, werden gebundeld in het Werkboek Chirurgie. Nadat het Werkboek een halfjaar operationeel was, werd door een onafhankelijk onderzoeker gedurende een periode van 4 maanden compliantie voor een groot aantal richtlijnen nagegaan bij een geselecteerde, representatieve groep opeenvolgende patiënten. De resultaten van deze periode werden mondeling en schriftelijk gepresenteerd aan de artsen van de afdeling; hierna werd gedurende een periode van 2 maanden opnieuw compliantie bepaald.

Resultaten

In de eerste periode werden 226 patiënten geïncludeerd. Compliantie voor de meeste richtlijnen was hoger dan 70. Compliantie voor de 6 in dit artikel beschreven richtlijnen (antibiotica- en tromboseprofylaxe, gebruik van blaaskatheters en wonddrains, diagnostiek en therapie bij symptomatische galstenen en distale obstructie-icterus) liep uiteen van 49 voor het gebruik van blaaskatheters tot 94 voor tromboseprofylaxe. In de tweede onderzoeksperiode waarin 106 patiënten werden gevolgd, werd geen verandering in compliantie gevonden, met uitzondering van de richtlijn voor het gebruik van blaaskatheters (van 49 naar 73).

Conclusie

Het is mogelijk om een groot aantal werkzaamheden op een chirurgische afdeling op gestandaardiseerde wijze te laten verlopen. Het geven van collectieve feedback is onvoldoende om te zorgen voor een verbetering in compliantie voor richtlijnen.