Dames en Heren,
Recidiverende infecties of infecties met opportunistische micro-organismen bij een patiënt vormen een sterke aanwijzing voor een immuunstoornis. Bij de volwassene is dit vaak een verworven ofwel secundaire immuundeficiëntie, bijvoorbeeld ten gevolge van diabetes mellitus, behandeling met immunosuppressiva, ernstige ondervoeding of HIV-infectie. Deze oorzaken van een gestoorde afweer zullen vrijwel altijd snel herkenbaar zijn bij aanvullend onderzoek van de patiënt.
Bij een aantal ziektebeelden kan de immuunstoornis zich echter openbaren nog vóór symptomen van de onderliggende ziekte zelf duidelijk zijn. Indien een dergelijke immuunstoornis tijdig wordt onderkend, kan daardoor de onderliggende ziekte sneller worden vastgesteld. Bij het ontbreken van richtinggevende symptomen of van aanknopingspunten voor de onderliggende ziekte kan men op het diagnostische pad echter afdwalen in de richting van een late presentatie van een primaire immuundeficiëntie, bijvoorbeeld de ‘common variable immune deficiency’ (CVID). Het risico bestaat dan dat de onderliggende ziekte niet of te laat wordt gevonden…
Reacties