Samenvatting
- De ontstekingshypothese is een mogelijk verklaringsmodel voor depressie bij ouderen, naast de monoaminehypothese, de stresshypothese en de vasculaire hypothese. Er zijn verschillende aanwijzingen dat immuunactivatie een rol speelt bij het optreden van depressie.
- Bij dierexperimenteel onderzoek traden na toediening van cytokinen gedragsveranderingen op (omschreven als ‘sickness behaviour’) die overeenkomen met verschijnselen van depressie bij mensen. Ook kan behandeling met cytokinen van onder meer maligniteiten en chronische hepatitis leiden tot depressieve symptomen.
- Onder patiënten met auto-immuunziekten is de prevalentie van depressie hoger dan in de algemene bevolking. Etanercept had bij patiënten met psoriasis een gunstig effect op de depressieve symptomen, onafhankelijk van het effect op de auto-immuunziekte.
- Cytokinen hebben invloed op de activiteit van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras en op cerebrale neurotransmittersystemen, die beide verondersteld worden betrokken te zijn bij depressie.
- Er zijn aanwijzingen voor immuunactivatie bij depressieve patiënten en voor een normaliserend effect van antidepressieve behandeling op verschillende immuunparameters, maar deze zijn inconsistent.
- Omdat vooral verouderingsprocessen leiden tot disregulatie van het immuunsysteem, geldt de ontstekingshypothese mogelijk bij uitstek voor laat ontstane depressie bij ouderen.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2008;152:1413-7
Reacties