Immunisatie in sociaal-wetenschappelijk perspectief

Opinie
P.H. Streefland
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:6-2

Immunisatie is één van de doelmatigste en betrouwbaarste middelen om het gezondheidsniveau van een bevolking te verbeteren. Hoewel vaccinatie als technologie al veel langer werd gebruikt, is de grootschalige toepassing ervan als onderdeel van een nationaal gezondheidszorgbeleid in veel landen van betrekkelijk recente datum. De internationale campagne gericht op uitroeiing van de pokken toonde de mogelijkheden van vaccinatieprogramma's en schiep de nodige verwachtingen. In 1974 werd het Expanded Program on Immunization (EPI), geïnitieerd, met als doel de sterfte ten gevolge van 6 kinderziekten drastisch te verminderen. De voornaamste actoren die dit programma op wereldschaal van de grond brachten, waren de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), de Task Force for Child Survival en United Nations International Children's Emergency Fund (UNICEF). Het EPI leverde een significante bijdrage aan het verlagen van niveaus van zuigelingen- en kindersterfte. Daarbij is er, dikwijls als onderdeel van de reguliere gezondheidszorg, in vele landen een organisatie in het leven geroepen…

Auteursinformatie

Koninklijk Instituut voor de Tropen, sector Gezondheid, Mauritskade 63, 1092 AD Amsterdam.

Prof.dr.P.H.Streefland, bijzonder hoogleraar ontwikkelingssociologie, in het bijzonder gezondheid en ontwikkeling, Universiteit van Amsterdam.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties