Dames en Heren,
De psychiatrische aandoening ‘stoornis in de lichaamsbeleving’ is voor het eerst in 1886 door de Italiaanse arts Morcelli beschreven.1 De traditionele, bekendere term hiervoor is ’dysmorfofobie‘. Aangezien deze term ten onrechte suggereert dat het gaat om een fobie, wordt hier verder de officiële Nederlandse benaming ’stoornis in de lichaamsbeleving‘ gehanteerd. Patiënten met deze aandoening zijn geobsedeerd door een vermeend defect of een vermeende misvorming van een lichaamsdeel. Door sterke schaamtegevoelens houden zij hun ’afwijking‘ vaak verborgen; wellicht is daardoor de aandoening ook onder artsen weinig bekend.
Patiënt A, een 20-jarige jongeman, bezoekt na sterk aandringen van zijn huisarts en plastisch chirurg de polikliniek Psychiatrie. Al jaren is hij ontevreden over het uiteinde van zijn neus: dat zou volgens hem iets te veel ‘uitbochten’. Daarom draagt hij altijd een grote witte pleister over de neus. Het idee is op zijn 16e jaar ontstaan en sindsdien steeds erger…
Artikelinformatie
Reacties