Identificatie van achterstandsgebieden; een systematiek voor de verdeling van extra middelen aan huisartsen

To develop a method for the identification of underprivileged areas in the Netherlands for resource allocation to general practitioners.

Design

Literature review and analysis of national data.

Setting

All postal codes in the Netherlands.

Method

Definition of requirements of the method, selection of required data and calculation of deprivation scores.

Results

The method developed includes an index, based on income and number of people receiving income from benefit schemes, calculated for very strongly urbanized areas. Overall 87 four-digit postal codes were identified as underprivileged areas in which 875.000 people live. About one in three inhabitants of the four largest cities is living in such area.

Conclusion

For the first time in the history of Dutch health care a national method for the identification of underprivileged areas was developed. This method was adopted as a basis for making enhanced payments to general practitioners for patients living in these areas. Taking into account the availability of relevant data, the method developed is the most feasible at this stage, but it is not yet perfect. This is especially true for medium sized cities. Therefore, further validation and refinement of the method are needed.

Samenvatting

Doel

Ontwikkelen van een systematiek om gebieden met een concentratie van achterstand in Nederland te identificeren ten behoeve van de verdeling van middelen aan huisartsen.

Opzet

Literatuuronderzoek en analyse van nationale gegevens.

Plaats

Alle postcodegebieden in Nederland.

Methode

Er werd een achterstandsindex geconstrueerd op basis van inkomen en recht op uitkering in zeer sterk verstedelijkte gebieden.

Resultaten

Met de ontworpen index werden 87 viercijferige postcodes als achterstandsgebied geïdentificeerd, waarin bijna 875.000 mensen woonden. Ongeveer 1 op de 3 inwoners uit de 4 grootste steden leefde in een dergelijk gebied.

Conclusie

Voor het eerst is in de Nederlandse gezondheidszorg een landelijke systematiek voor de identificatie van achterstandsgebieden ontwikkeld. Deze systematiek is geaccepteerd als de basis voor de verdeling van extra middelen aan huisartsen met patiënten in deze gebieden. Gezien de beschikbaarheid van gegevens is de gehanteerde systematiek de enig haalbare op dit moment, maar ze is zeker nog niet perfect. Dit geldt vooral voor de middelgrote steden. Nadere validering en verfijning van de systematiek zijn daarom gewenst.