Voor de behandeling van patiënten met hypertensie beschikken wij tegenwoordig over een groot arsenaal aan bloeddrukverlagende middelen. Daarmee is evenwel nog niet duidelijk met welk van deze men een behandeling het best kan beginnen. Een belangrijk element in de discussie daarover is altijd of van een bepaald medicament of klasse van antihypertensiva een prognostisch gunstig effect is aangetoond. Lange tijd hebben ?-blokkers en diuretica als enige aan dit criterium voldaan en mede gezien de betrekkelijk lage prijs van vooral diuretica genoten deze middelen dan ook de voorkeur in talloze richtlijnen en beleidsadviezen.1 2 In de jaren negentig van de vorige eeuw is evenwel in een aantal grote trials bewezen dat ook remmers van angiotensineconverterend enzym (ACE-remmers) en calciumantagonisten de kans op cardiovasculaire complicaties bij hypertensiepatiënten significant doen afnemen. De onlangs in dit tijdschrift besproken LIFE-trial heeft inmiddels uitgewezen dat ook de angiotensinereceptorantagonist losartan de prognose kan verbeteren.3 4…
Hypertensiebehandeling belangrijker dan het middel waarmee dit gebeurt; resultaten van de grootste klinische trial tot nu toe
- During the past few years, several randomised trials have compared the effects of older blood-pressure lowering drugs (diuretics, β-blockers) with those of newer ones (angiotensin converting enzyme (ACE) inhibitors, calcium entry blockers) on the long-term prognosis. In general, no significant differences were found between these regimes. Recently, the ALLHAT trial, which was the largest hypertension trial ever and in which over 40,000 patients with hypertension participated, was completed. The initial treatment consisted of either the diuretic chlorthalidone, the calcium entry blocker amlodipine, the ACE inhibitor lisinopril, or the α-blocker doxazosin. The latter arm was prematurely discontinued because of a higher incidence of the secondary endpoint heart failure and stroke. Based on an intention-to-treat analysis, the other types of treatment proved to be equivalent in terms of the primary endpoint, a composite of fatal coronary heart disease and non-fatal myocardial infarction. Although the investigators conclude that ALLHAT suggests that thiazide diuretics should be first choice in the treatment of hypertension, there are several caveats that tend to lessen the strength of this conclusion.
Reacties