Dames en Heren,
Bij zwakzinnigen en bij psychiatrisch chronisch zieke patiënten hebben wij soms het gevoel door een vergrootglas naar algemeen menselijke eigenschappen te kijken. Kenmerkend voor deze patiënten is dat door ontremming en uitval van psychische functies een gestoorde relatie met de werkelijkheid bestaat.1 Dikwijls is ook de pijngewaarwording bij hen gestoord door afwijkende neurofysiologische en biochemische processen in de hersenen, al of niet in combinatie met het gebruik van psychofarmaca. Pijn wordt niet of moeilijk kenbaar gemaakt in hoorbaar of zichtbaar gedrag. Het is daarom niet verwonderlijk dat een diagnose soms laat gesteld wordt. Door het onvoorspelbare gedrag van de patiënt kunnen diagnostiek en therapie in een algemeen ziekenhuis heel moeilijk zijn. Als bij de interpretatie van klinische gegevens de achtergrond van de patiënt overbelicht wordt, kan er een verkeerd beeld ontstaan van wat er werkelijk aan de hand is, zoals uit de volgende ziektegeschiedenissen blijkt.
Patiënt…
Reacties