Honderd jaar orthopedie in Nederland. II. Fractuurbehandeling

Klinische praktijk
M. Heeg
S. de Lange
R.K. Marti
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1998;142:999-5
Abstract

Samenvatting

De behandeling van fracturen was aanvankelijk conservatief. Verbeteringen in materialen en operatietechniek en nieuwe inzichten in de biologische aspecten van fractuurgenezing hebben geleid tot een toename van operatieve fractuurbehandeling. De grote doorbraak van osteosynthese vond plaats met de oprichting van de Arbeitsgemeinschaft für Osteosynthesefragen, die uitging van de principes anatomische repositie, stabiele inwendige fixatie, atraumatische operatietechniek en vroege mobilisatie.

Periarticulaire fracturen, open fracturen, fracturen gecompliceerd door zenuw- of vaatletsel, pathologische fracturen en fracturen bij polytraumapatiënten dienen in het algemeen operatief behandeld te worden. Wie de traumatologie zou moeten beoefenen, de algemeen of de orthopedisch chirurg, is een punt van controverse geweest; inmiddels bestaan er samenwerkingsverbanden op basis van waardering voor elkaars kwaliteiten.

Minimaal invasieve chirurgie, met indirecte repositie- en fixatietechnieken en biologische beïnvloeding van fractuurgenezing, lijkt de trend voor de nabije toekomst.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Orthopedie, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Dr.M.Heeg, orthopedisch chirurg.

Westeinde Ziekenhuis, afd. Orthopedie, Den Haag.

S.de Lange, orthopedisch chirurg.

Academisch Medisch Centrum, afd. Orthopedie, Amsterdam.

Prof.dr.R.K.Marti, orthopedisch chirurg.

Contact dr.M.Heeg

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties