artikel
De Aeonose, een elektronische neus, kan SARS-CoV-2 met goede sensitiviteit detecteren. Dat blijkt uit onderzoek van Anne Wintjens van de Universiteit van Maastricht en collega’s (Surg Endosc. 2020: online 2 december). Daarnaast lijken ook honden het virus te kunnen ruiken.
De potentie van de Aeonose werd eerder al aangetoond in de oncologie en bij infectieziekten zoals tuberculose. De elektronische neus detecteert ‘volatile organic compounds’ (VOC’s), gasvormige metabole afbraakproducten die het lichaam bijvoorbeeld via de longen uitscheidt. Infecties en maligniteiten veranderen de samenstelling van VOC’s, wat ze geschikt maakt voor diagnostiek. In de elektrische neus reageren de VOC’s met 3 metaaloxidesensoren. Aan de hand van die reactie kan de Aeonose een SARS-CoV-2-infectie vaststellen, dan wel uitsluiten.
Wintjens en collega’s vergeleken de diagnostische prestaties van de elektrische neus met standaard PCR- en antilichaamtests. In totaal ademden 219 deelnemers 16 minuten lang door de Aeonose. Van hen testten er 57 positief op covid-19. De sensitiviteit van de elektrische neus was 0,86 (95%-BI: 0,74-0,93) en de negatief voorspellende waarde 0,92 (95%-BI: 0,84-0,96).
Niet alleen een elektronische neus biedt kansen voor de toekomst, ook de hondenneus lijkt veelbelovend. Honden hebben 50 tot 60 keer zo veel reukreceptoren als mensen, en zijn daarmee in staat zeer lage geurconcentraties te ruiken. Een nieuwsbericht in Nature beschrijft verschillende onderzoeken waarin het honden lukt om zeer specifiek covid-19-patiënten te onderscheiden, vermoedelijk doordat ze de geur van VOC’s herkennen. Net als de Aeonose blijken honden vooral goed in het identificeren van mensen die niet besmet zijn met SARS-CoV-2.
De inzet van zowel de elektrische neus als de hondenneus zou het makkelijker kunnen maken grote populaties goedkoper en specifieker te screenen op de aanwezigheid van SARS-CoV-2. Vooralsnog blijft het echter afwachten tot de resultaten van grotere studies beschikbaar zijn.
Reacties