Hoe wordt gehandeld bij psychogeriatrische patiënten die niet meer eten?

– We carried out a small survey among 22 interviewees working as physicians (n = 11) or as nurses (n = 11) in a nursing home. The questions concerned the last case they had seen of a psychogeriatric patient who did not eat any more, and the decisionmaking process. 35 patients were described to us: 13 in whom feeding was continued (mostly by drip) and 22 in which it was withheld. It appeared that the withholding of artificial feeding was the more common decision. If feeding was continued it was usually a time-limited trial. The decision-making process appeared to be careful and elaborate. Among the reasons to withhold feeding was the thought that the patient did not wish to live any more and was showing this by refusing to eat. Formal criteria for determining mental (in)competence were not used, however. When patients died after discontinuation of feeding, the dying process mostly was peaceful (1517); five of the 22 patients in whom feeding was discontinued spontaneously resumed eating.

Samenvatting

Onder 22 respondenten in verpleeghuizen (11 verpleegkundige afdelingshoofden en 11 artsen) werd een interview gehouden over de besluitvorming met betrekking tot het laatste geval dat zij hadden meegemaakt van een psychogeriatrische patiënt die geen voedsel meer innam. In het onderzoek werden door de respondenten 35 verschillende casus beschreven: 22 van patiënten bij wie was geabstineerd en 13 van patiënten bij wie tot voeden was besloten. Het afzien van voeden bleek vaker voor te komen dan het starten van sondevoeding. Wanneer wel werd gevoed gebeurde dit meestal in de vorm van een proefbehandeling. De besluitvorming was doorgaans zeer zorgvuldig en uitvoerig. Een van de redenen om te abstineren was de gedachte dat de patiënt met zijn gedrag een wens om te sterven probeerde duidelijk te maken. Formele criteria voor wils(on)bekwaamheid werden daarbij niet gebruikt. Het overlijden na het staken van voeding bleek bij de meesten (1517) rustig en vredig te zijn verlopen; 5 van de 22 patiënten die niet actief werden gevoed, begonnen uit zichzelf weer met eten.