In de rubriek ‘Stand van zaken’ verschijnen van tijd tot tijd bijdragen over methoden die gebruikt worden bij het opzetten van wetenschappelijk onderzoek. De artikelen in deze serie illustreren op begrijpelijke wijze wat een bepaalde methode behelst, zonder dat hier uitvoerige methodologische kennis voor nodig is. Zowel oude als nieuwe methodologische principes worden zo inzichtelijk gemaakt voor artsen die klinische onderzoeken goed willen interpreteren.
Samenvatting
Veel medische lezers zijn ‘kwantitatief’ opgevoed. Dat kan misverstanden geven over de betekenis van de resultaten van kwalitatief onderzoek. De lezer kan zich hierover een oordeel vormen aan de hand van vier punten.
De gekozen onderzoeksmethode moet bij de vraagstelling passen. Binnen de geneeskunde zijn de meest voorkomende vormen van kwalitatief onderzoek: (a) diepte-interviews; (b) focusgroepen; (c) participerende observatie; en (d) documentanalyse.
De onderzoekers moeten de eigen rol in het onderzoek voldoende inzichtelijk maken. De resultaten moeten worden geïllustreerd met citaten van deelnemers aan het onderzoek.
Het onderzoek moet technisch goed uitgevoerd zijn. Hier zijn specifieke kenmerken voor, zoals iteratieve gegevensverzameling en ‘saturatie’, dat wil zeggen: de gegevensverzameling wordt gestopt als bij de analyse geen nieuwe inzichten of thema’s meer naar voren komen.
De conclusie dient begrijpelijk te zijn vanuit de voorgaande stappen in het onderzoek.
Een veelgemaakte fout is dat de conclusie van kwalitatief onderzoek kwantitatief wordt geïnterpreteerd.
Reacties