Vorig jaar kwam een vrouw van middelbare leeftijd bij mij op het spreekuur vanwege een knobbeltje in haar borst, dat er al ‘een tijdje’ zat. Zij maakte zich geen grote zorgen, maar ‘of ik toch maar even wilde kijken’. Ik voelde een onregelmatige, vast aan de onderlaag zittende, vast aanvoelende tumor, met een doorsnede van zo’n 2 cm. Geen goed nieuws... Ik vertelde de patiënte dat ook ik de knobbel voelde en het beter vond om haar meteen naar de chirurg te verwijzen. Ik belde een mij goed bekende mammachirurg en mevrouw kon nog dezelfde middag gezien worden. De uitkomst…
Het zijn die blikken in de ogen…
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2011;155:B734
Reacties