Een patiënt kan een door zijn arts als wenselijk of noodzakelijk geachte behandeling afwijzen. Dit artikel gaat in op een aantal aspecten van het weigeren van behandeling door niet-terminale patiënten in een algemeen ziekenhuis. Weigeren van een medische behandeling kan zich op verschillende wijzen voordoen. Deze kunnen zijn het niet opvolgen van instructies, geen medicijnen willen innemen of het afwijzen van diagnostische of therapeutische ingrepen. Deze vormen zouden betrekkelijk vaak voorkomen. Een Amerikaanse studie noemt 4 weigeringen per 100 patiëntdagen.1 Het weigeren van chirurgische ingrepen en het tegen advies met ontslag gaan komen minder vaak voor. Gegevens hierover in de Nederlandse situatie ontbreken. Het is van belang onderscheid te maken tussen weigeren van een behandeling en het tegen advies met ontslag gaan. In het laatste geval wordt het contact met de behandelend arts (meestal) geheel verbroken. Bij het weigeren van een behandeling is er een probleem in de arts-patiëntrelatie…
Het weigeren van behandeling door de patiënt
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:2020-3
Reacties