Samenvatting
De coronacrisis vormde een extreme aanslag op onze samenleving en gezondheidszorg. Door haar onvoorspelbaarheid en complexiteit heeft de pandemie extra duidelijk gemaakt dat er ook in de toekomst een grote mate van flexibiliteit en veerkracht nodig is bij arts, patiënt en samenleving. De groeiende gezondheidsverschillen in de samenleving, de sterke samenhang tussen medische problemen en andere levensdomeinen en het besef dat gezondheid niet altijd maakbaar is, drukken ons met de neus op de feiten. We moeten op een andere manier verder om deze en toekomstige complexe vraagstukken het hoofd te kunnen bieden. Bij die aanpassingen is niet alleen de arts aan zet. Ook de overheid moet stappen zetten, door de groeiende ongelijkheid tegen te gaan, maar ook door te zorgen voor prikkels die aanzetten tot samenwerking en die ertoe bijdragen dat burgers en professionals een samenhang in de maatregelen ervaren.
Reacties