Bij een patiënt met sepsis, koorts en snel uitbreidende petechiën en purpura kan sprake zijn van het syndroom van Waterhouse-Friderichsen (WFS). Dit ernstige ziektebeeld, waarbij sprake is van insufficiëntie van de bijnierschors, kent een fulminant beloop en een hoge mortaliteit. Naast een snelle behandeling met antibiotica en ondersteuning van vitale parameters op de IC moeten patiënten die mogelijk dit syndroom hebben glucocorticoïden krijgen. Dat het van belang is dat dit vroeg gebeurt, blijkt uit de ziektegeschiedenis van een patiënt met een infectie door Streptococcus pneumoniae , die wij hier beschrijven.
Samenvatting
Achtergrond
Het syndroom van Waterhouse-Friderichsen (WFS) is een ernstig ziektebeeld met een hoge mortaliteit. Bij patiënten met dit syndroom treden septische shock en tekenen van bijnierschorsinsufficiëntie op.
Casus
Een 33-jarige man kwam op de SEH met extreme pijn in buik en rug en met diffuus over het lichaam marmering en petechiën. Het laboratoriumonderzoek toonde een forse lactaatacidose met nierfunctiestoornissen en aanwijzingen voor een diffuse intravasale stolling. Omdat hij een ernstige septische shock ontwikkelde, werd patiënt opgenomen op de IC. Daar trad een hypoglykemie op (glucose < 0,1 mmol/l) en belandde hij tot tweemaal toe in een reanimatiesetting, waarna hij overleed. Obductie toonde bilateraal necrose en bloedingen van de bijnieren, passend bij het WFS. In kweken van bij leven afgenomen bloed bleek Streptococcus pneumoniae aantoonbaar.
Conclusie
Bij sepsis met koorts, snel uitbreidende petechiën en purpura dient het WFS te worden overwogen en moet direct gestart worden met intensieve therapie zoals antibiotica, vochtsuppletie, vasopressie en glucocorticoïden.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties