Samenvatting
- Van 1986 tot 1997 is in Nederland het Stimuleringsprogramma Gezondheidsonderzoek (SGO) uitgevoerd. Doel van het SGO was het klinische, patiëntgebonden onderzoek te versterken op specifieke terreinen van het gezondheidsonderzoek.
- Hoewel een aantal deelprogramma's zeker goede publicaties in gerenommeerde nationale en internationale tijdschriften heeft opgeleverd, was het voor de adviesgroep belangrijker een cultuuromslag tot stand te brengen binnen het veld van het gezondheidsonderzoek: een bewustmaking van het uitgangspunt dat wetenschappelijk en met name patiëntgebonden onderzoek een eigen plaats heeft in onderzoek, opleiding en zorg.
- Dit heeft geresulteerd in een grote diversiteit van stimuleringsmethoden, variërend van de stimulering van samenwerkingsverbanden van onderzoekers, de opleiding van arts-onderzoekers, de ondersteuning van methodenontwikkeling, de stimulering van onderwijs- of nascholingsprogramma's, tot het totstandbrengen van concrete instituten voor klinisch-wetenschappelijk onderzoek.
- Patiëntgebonden onderzoek vormt een onmisbare schakel in het continuüm van gezondheidsonderzoek, -opleiding en -zorg. Veranderende maatschappelijke en demografische ontwikkelingen maken dat (extra) stimulering van dit onderzoek ook in de toekomst nodig zal blijven. ‘Top-down’-stimulering, zoals toegepast in het SGO, kan hieraan een goede bijdrage leveren.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties