Het Stimuleringsprogramma Gezondheidsonderzoek (SGO) is onlangs in dit tijdschrift beschreven.1 Kort samengevat is de doelstelling van het SGO het gericht stimuleren van patiëntgebonden onderzoek op het gebied van chronische aandoeningen, aandoeningen waarvan de Raad van Advies voor het Wetenschapsbeleid (RAWB) in 1983 constateerde dat onderzoek ernaar was achtergebleven, gelet op hun medische en maatschappelijke ziektelast.2 De Adviesgroep SGO streeft ernaar de stimulering van onderzoek in de desbetreffende vakgebieden mede te doen uitstralen naar onderwijs en opleiding, door kennis te concentreren en een gunstig milieu te creëren voor het scholen van jonge onderzoekers.3
Het eerste en tevens grootste deelprogramma van het SGO is in 1986 van start gegaan en betrof het gebied van reumatische aandoeningen. Na een stimuleringsperiode van 5 jaar is het programma afgesloten met een externe evaluatie door een onafhankelijke commissie, conform het model van de Raad voor Gezondheidsonderzoek (RGO).45 In dit artikel worden…
Reacties