Het rapport 'Hulp bij verwerken van geweld. Verleden, heden, toekomst'

Opinie
M. Kuilman
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:1581-3

Zie ook de artikelen op bl. 1580, 1586 en 1594.

De staatssecretaris van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur gaf in het najaar van 1984 aan een projectgroep de opdracht hem te adviseren inzake de hulpverlening aan slachtoffers van oorlog en geweld. De doelstelling was drieërlei: (1) aanbevelingen tot een vergroting van de samenhang in het huidige hulpaanbod, (2) advisering over maatregelen ter bevordering van een betere afstemming van de hulpverlening op de hulpvraag en (3) aandacht voor de kinderen van de getroffenen. Onlangs heeft de projectgroep onder voorzitterschap van prof. B.S.Polak en, later, prof.dr. H.M.van der Ploeg, haar rapport uitgebracht.1

De rapportage

Overlevenden van de Tweede Wereldoorlog

Het eerste hoofdstuk van het rapport handelt over mensen die bewust de Tweede Wereldoorlog en de ‘Bersiap’-tijd (de vrijheidsstrijd van de Indonesiërs tegen de vooroorlogse koloniale overheersers) hebben meegemaakt, of die als militair betrokken waren bij de politionele acties. In een poging…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Psychiatrie, Catharijnesingel 101, 3511 GV Utrecht.

Prof.dr.M.Kuilman, psychiater.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties