Het pulmonale surfactanssysteem

Klinische praktijk
L.M.G. van Golde
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:236-40

Gezonde personen halen ongeveer 25.000 maal per dag moeiteloos adem. De voor dit proces benodigde arbeid is tot een minimum beperkt, omdat de alveoli bekleed zijn met een dunne film pulmonaal surfactans. Dit lipide-eiwitcomplex zorgt ervoor dat de spanning van het alveolaire oppervlak tijdens de uitademing tot zeer lage waarden daalt, zodat de alveoli niet dichtklappen. Zonder surfactans zou, volgens de wet van Laplace, een te grote druk nodig zijn om de alveoli bij lage longvolumes open te houden; de dan optredende alveolaire collaps zou de ademhaling bemoeilijken en de gaswisseling verstoren. Bovendien verhindert surfactans het ontstaan van alveolair oedeem.1

In de prenatale long wordt surfactans in het laatste trimester van de zwangerschap gevormd en rond de geboorte in de luchtwegen uitgescheiden, waardoor de neonatus tot spontane ademhaling kan overgaan. Een tekort aan surfactans is dan ook de primaire oorzaak voor het ontstaan van ‘idiopathic respiratory distress syndrome’ (IRDS)…

Auteursinformatie

Universiteit Utrecht, faculteit Diergeneeskunde, vakgroep Basiswetenschappen, afd. Biochemie, Postbus 80.176, 3508 TD Utrecht.

Prof.dr.L.M.G.van Golde, biochemicus.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties