Mijlpalen in het verleden en een blik op de toekomst

Het Nederlandse tabaksontmoedigingsbeleid

Klinische praktijk
Marc C. Willemsen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:D949
Abstract

In deze serie publiceren wij artikelen over roken. De onderwerpen lopen uiteen van de gezondheidseffecten van roken tot de kosten voor de samenleving en de preventie van roken onder jongeren.

Samenvatting

  • De overheid weet sinds 1975 hoe een effectief tabaksontmoedigingsbeleid eruit zou moeten zien.
  • Centrumrechtse kabinetten in de jaren 80 en 90 hielden implementatie van zo’n beleid af. Dit resulteerde in de Tabakswet van 1988, die geen effect had op het roken.
  • Met een wijziging van de Tabakswet in 2002 werden belangrijke maatregelen genomen, waardoor het aantal rokers daalde.
  • Om de daling van het roken verder te versnellen dient meer te worden geïnvesteerd in massamediale campagnes en zijn jaarlijkse verhogingen van de tabaksaccijns nodig.
  • Een van de concrete maatregelen die de Gezondheidsraad in 1975 voorstelde en die nog niet is gerealiseerd, is vermindering van het aantal verkooppunten van tabak. Op dit beleidsterrein is in de komende jaren nieuwe regelgeving te verwachten.
Auteursinformatie

Universiteit Maastricht, CAPHRI, afd. Gezondheidsbevordering, Maastricht.

Contact Prof.dr. M.C. Willemsen, psycholoog (marc.willemsen@maastrichtuniversity.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: geen gemeld.

Auteur Belangenverstrengeling
Marc C. Willemsen ICMJE-formulier
Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Roken
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

In de vorige eeuw (jaren '70/80) rookte onze huisarts nog, een rokende arts zou je nu mijden, hij/zij zou volkomen ongeloofwaardig zijn. Waarom zijn (huis)artsen qua voeding en leefstijl niet veel actiever? Voorkómen is toch beter dan genezen? Waar blijft het Nederlandse junkfood ontmoedigingsbeleid? De schade die wordt aangericht door slechte voeding en frisdranken is zéker zo groot als de schade door roken.

Ik vrees dat ook hier de politiek (weer) een rol speelt: Unilever c.s. zijn economisch té grote spelers om aan te pakken. Ook al weten we dat je op termijn chronisch ziek wordt van eten uit pakjes & zakjes - de overheid grijpt niet in. Medici leren vrijwel niets over gezonde voeding en beperken zich tot symptoombestrijding, dweilen met de kraan open.

Over pakweg 50 jaar zal iemand schrijven: "Ik herinner me nog dat mijn huisarts begin van deze eeuw helemaal niets vertelde over gezonde voeding, hij gaf alleen maar 'medicijnen' die niets oplosten".

Moet dat écht weer net zo lang duren als bij het roken? Kan dat niet wat sneller?