Vanuit het morele ideaal van ‘Planetary health’ moeten we streven naar een wereld die leefbaar is voor mens, dier en natuur. Filosofen Marcel Verweij en Cristina Richie laten zien welke praktische dilemma’s dit ideaal kan opleveren en schetsen een kader voor ethische afwegingen.
Samenvatting
‘Planetary health’ is niet alleen een nieuw veld van onderzoek en praktijk, het is ook een moreel ideaal. Wat zijn de ethische implicaties hiervan voor de geneeskunde en de gezondheidszorg? In dit artikel betogen we dat binnen dit ideaal de gezondheid van mens, dier en ook van de natuur omwille van zichzelf beschermwaardig zijn. Deze waarden kunnen elkaar versterken, maar ze kunnen ook botsen. We formuleren een algemeen kader dat enige richting biedt voor ethische afwegingen. Vervolgens beschrijven we welke implicaties het ideaal van planetaire gezondheid heeft voor uitbraken van zoönoses, verduurzaming van de gezondheidszorg en mondiale gezondheid en solidariteit ten tijde van klimaatverandering. Planetaire gezondheid vraagt veel van de gezondheidszorg en dat zal bestaande dilemma’s rond de houdbaarheid van de gezondheidszorg verder verscherpen.
Reacties