De vraag naar gezondheidszorg is onbegrensd, de middelen zijn per definitie beperkt. Die beperkingen komen incidenteel in zicht: bij het aanbod van nieuwe technische ontwikkelingen zoals harttransplantatie of reageerbuisbevruchting, maar ook bij oude plichten tot zorg voor zwakzinnigen of geestelijk gestoorde bejaarden, wanneer ook het leven in gebrek wordt verlengd.
De beperkingen bij de toegang tot nieuwe technische aanwinsten bereiken de media en leiden tot openbare discussie. Er is fascinatie voor de hoge technische vlucht in de gezondheidszorg, waarbij patiënten en professie druk uitoefenen en de samenleving zelf die vooruitgang imperatief vanzelfsprekend vindt: een kans die niet gemist mag worden. De oude verplichtingen tot zorg wekken irritatie omdat ze een beroep doen op een gezondheidszorg die geen beterschap, maar verzorging, hulp en onderdak moet verschaffen aan mensen die door hun handicap al terzijde leven en niet voor hun eigen zaak kunnen opkomen. Zwakzinnigenzorg is alleen nieuws als een zwakzinnig meisje…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties