Samenvatting
In Nederland worden jaarlijks ruim 13.000 operaties uitgevoerd voor een vaginale verzakking.
Bij gebruik van eigen weefsel is de kans dat de patiënt opnieuw geopereerd moet worden 20-30%.
Gerandomiseerd onderzoek toont aan dat kunststof bekkenbodemmatjes, ‘mesh’, op korte tot middellange termijn anatomisch en functioneel effectiever zijn.
Het seksueel functioneren is vergelijkbaar na behandeling met een matje of eigen weefsel; er is geen verschil in pijn bij seksuele gemeenschap.
Het is niet duidelijk of matjes op de lange termijn het risico op recidief verlagen, zonder de complicatiekans te vergroten.
De meest gerapporteerde complicatie van mesh is ‘exposure’, waarbij de mat bloot komt te liggen (4-19%); dit is meestal goed behandelbaar.
Pijn door krimp van vaginaweefsel rond de mesh is zeldzaam, maar kan ernstig zijn en is moeilijk behandelbaar.
Totdat langetermijnresultaten bekend zijn, dient een operatie met een mesh alleen bij een recidiefprolaps of in onderzoeksverband overwogen te worden.
De behandeling moet plaatsvinden na informed consent en alleen door een operateur met aangetoonde ervaring.
Reacties