Het gebruik van corticosteroïden bij bronchopulmonale dysplasie

Onderzoek
M.W. Wesselink
J.N. van den Anker
P.J.J. Sauer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:943-6
Abstract

Samenvatting

Met het doel om het effect van dexamethason bij pasgeborenen met bronchopulmonale dysplasie (BPD) op de beademingsvariabelen te bestuderen, werd op de afdeling Neonatologie van het Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Sophia Kinderziekenhuis een retrospectief onderzoek verricht bij 13 voortijdig geborenen, 7 jongens en 6 meisjes, geboren na een zwangerschapsduur van 26 47 tot 32 weken. Het geboortegewicht varieerde van 680 tot 1800 gram. Bij alle patiënten werd op de leeftijd van 21 dagen op zowel klinische als radiologische gronden de diagnose BPD gesteld. Ondanks maximale ondersteunende therapie werd in de laatste week een verder gaande verslechtering van de respiratoire toestand gezien. Dit was de reden om te starten met toediening van dexamethason volgens een schema van Avery et al., dat al eerder succesvol was gebleken.

Er werden 4 dagen na het starten van de dexamethasonkuur nog slechts 3 van de 13 kinderen met BPD beademd. Na gemiddeld 4,7 dagen had bij alle kinderen extubatie plaatsgevonden. Hyperglykemie of hypertensie werd tijdens deze kuur niet gezien. Eenmaal werd een bacteriëmie gevonden, die behandeld werd met antibiotica. Uiteindelijk overleden 2 kinderen.

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Sophia Kinderziekenhuis, afd. Neonatologie, Gordelweg 160, 3038 GE Rotterdam.

Mw.M.W.Wesselink, co-assistent; J.N.van den Anker en prof.dr.P.J.J.Sauer, kinderartsen-neonatologen.

Contact J.N.van den Anker

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties