Eind negentiende eeuw was een groot deel van de wetenschappelijke belangstelling binnen de geneeskunde gericht op de mechanismen waarmee het lichaam zich tegen micro-organismen verdedigt. De observatie dat humaan serum samen met specifieke antilichamen in staat is om bacteriën te lyseren leidde tot de ontdekking van het complementsysteem.1 Honderd jaar later is duidelijk dat het complementsysteem een centrale rol speelt bij het ontstaan van ontstekingen als natuurlijke reacties op weefselschade en dat het als doel heeft deze schade uiteindelijk te beperken. Het complementsysteem is betrokken bij de opsonisatie (fagocyteerbaar maken) en de klaring van immuuncomplexen, het ontstaan van ontsteking en de lysis van onder andere bacteriën.
Structuur en activering van het complementsysteem
Complementactivering is het resultaat van de stapsgewijze interactie van plasma-eiwitten en membraangebonden eiwitten. In totaal maken ongeveer 30 eiwitten deel uit van het complementsysteem (tabel 1).2 De onderdelen van het complement in het serum worden…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties