Het bestrijden van meticilline-resistente Staphylococcus aureus; de moeite waard?

Opinie
C.M.J.E. Vandenbroucke-Grauls
J. Verhoef
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:1163-5

Zie ook het artikel op bl. 1169.

Meticilline-resistente Staphylococcus aureus (MRSA) is een permanente realiteit geworden in de Nederlandse gezondheidszorg. Pas 2 jaar geleden vestigde Rietra in dit tijdschrift de aandacht op de ‘zo nu en dan opduikende berichten over problemen met meticilline-resistente S. aureus’.1 Wat toen nog een sporadisch probleem was, is nu voor sommige ziekenhuizen een continue zorg. Regelmatig worden, vooral in vakantieperioden, nieuwe MRSA-stammen ingevoerd uit het buitenland. MRSA-stammen zijn vaak zeer moeilijk te bestrijden; nadat ze schijnbaar soms maanden uit een ziekenhuis verdwenen zijn, kunnen ze plotseling weer de kop opsteken.23 Om verspreiding te voorkomen zijn verschillende maatregelen noodzakelijk: isolatie op aparte kamers van MRSA-dragende patiënten, screening door middel van kweken van materiaal van overige patiënten en van het personeel, en zorgvuldig beleid bij overplaatsing van patiënten van de ene afdeling naar de andere of van het ene ziekenhuis naar het andere…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Klinische Microbiologie en Laboratorium voor Infectieziekten, Postbus 85500, 3508 GA Utrecht.

Mw.dr.C.M.J.E.Vandenbroucke-Grauls en prof.dr.J.Verhoef, medisch microbiologen.

Contact mw.dr.C.M.J.E.Vandenbroucke-Grauls

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties