Het belang van zorgvuldige transitie van zorg voor patiënten met het syndroom van Turner

Opinie
S.M.P.F. de Muinck Keizer-Schrama
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1612-5
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 1616 en 1630.

Het syndroom van Turner berust op het geheel of gedeeltelijk ontbreken van het X-chromosoom bij individuen met een vrouwelijk fenotype en is een van de meest voorkomende chromosomale afwijkingen. Naar schatting komt deze mutatie bij ongeveer 3 van de vrouwelijke foetussen voor. De foetale sterfte is hoog; slechts 1 van de embryo’s overleeft.1 Van de spontane abortussen is 7 tot 10 het gevolg van het syndroom van Turner. 1 op de 2000 levendgeboren meisjes heeft het syndroom, wat betekent dat er wereldwijd ongeveer 1,5 miljoen vrouwen met deze afwijking zijn.2 Klinisch wordt het syndroom vooral gekenmerkt door kleine lichaamslengte, hypogonadisme als gevolg van ovariële dysgenesie en een aantal dysmorfe kenmerken die in wisselende mate aanwezig zijn. Daarbij kunnen in verschillende orgaansystemen afwijkingen voorkomen.

sterfte en morbiditeit

Het syndroom van Turner gaat gepaard met een 3 maal zo hoge…

Auteursinformatie

Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis, afd. Kindergeneeskunde, Postbus 2060, 3000 CB Rotterdam.

Contact Mw.dr.S.M.P.F.de Muinck Keizer-Schrama, kinderarts-endocrinoloog (s.demuinckkeizer-schrama@erasmusmc.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties