Herziening consensus preventie en behandeling decubitus

– The text of the Consensus Meetings Prevention and Treatment of Decubitus (pressure sores; 1985 and 1986 respectively) was adapted to current insights into pathogenesis and treatment. This adaptation was important since the costs of the prevention and treatment of decubitus are enormous and decubitus tends to occur more often since the population is growing older. The socalled anti-decubitus devices were grouped in 3 categories: 1. polyether foam mattresses, placed on top of the standard hospital mattresses (merely in prevention and in treatment of patients < 85 kg), 2. polyether foam mattresses with or without special surface layout or simple alternating pressure air mattresses, replacing the standard hospital mattress (especially in patients > 85 kg) and 3. special beds and bed systems as low-air-loss beds and air-fluidised beds (only on strict indications such as thoracic operations and intensive treatments). The clinical manifestations of decubitus were classified in 4 stages: non-blanching erythema (1), blister (2), superficial decubitus (3) and deep decubitus (4). The existence of another form of pressure sores was identified: decubitus originating from operation or angiography tables, on which a deep necrosis develops, extending to form an abces, erupting through the skin after 7-14 days. These ulcers are characterised by an impressive depth, usually to the underlying bones, but with vivid edges. The development of these sores is prevented in most cases by using a category 1 device on the tables mentioned. In the treatment of stages 3 and 4 decubitus the use of a 0.25-0.5 sodium hypochlorite solution in paraffin is recommended. The use of hydrogen peroxide is abolished. Examples from large hospitals show that the streamlining of prevention and treatment of decubitus leads to important decreases in its prevalence, important for the patients and for the hospital organisation as well.

Samenvatting

De toenemende belangstelling voor decubitus maakte een aanpassing van de teksten van de in 1985 en 1986 gehouden consensusbijeenkomsten preventie en behandeling van decubitus noodzakelijk. In de nieuwe tekst wordt aangedrongen op meer onderzoek naar de fysisch-mechanische aspecten van de verkrijgbare anti-decubitusvoorzieningen, die nu ook zijn ingedeeld in categorieën: matrassen van polyetherfoam, die bovenop de gebruikelijke ziekenhuismatrassen kunnen worden gelegd (categorie 1); matrassen van polyetherfoam, al dan niet bewerkt tot speciale oppervlaktevormen of bestaande uit al dan niet alternerend opblaasbare luchtcellen (categorie 2) en speciale bedden en bedsystemen zoals zogenaamde low-airloss-bedden en air-fluidized bedden (categorie 3). De indicaties voor het voorschrijven van deze categorieën zijn omschreven. Vervolgens is de indeling in verschijningsvormen aangepast aan de huidige inzichten en gewijzigd in: lokale roodheid en (of) cyanose, niet wegdrukbaar (stadium 1); blaarvorming (stadium 2); oppervlakkige decubitus (stadium 3) en diepe decubitus (stadium 4). Een typische vorm van stadium 4-decubitus is verder geïdentificeerd: decubitus die ontstaat op de operatie- of angiografietafel: hierbij ontstaat in de diepere huidlagen tijdens de ingreep necrose, die zich in 7-14 dagen als een abces uitbreidt en vervolgens naar de oppervlakte doorbreekt. Deze decubitus wordt gekenmerkt door een indrukwekkende diepte en door juist opvallend vitale wondranden. Bij decubitus in stadia 3 en 4 kan behandeling plaatsvinden met een 0,25-0,5 natrium-hypochloriet-oplossing met paraffine. De toepassing van waterstofperoxyde werd uit de aanbevelingen verwijderd. De toepassing van categorie 1-matrassen op operatie- en angiografietafels wordt dringend aanbevolen. Tot slot wordt gewezen op de rol van paramedici, die alleen op hun eigen specifieke gebied dienen te worden ingezet en niet handelingen gedelegeerd dienen te krijgen met als enige reden een tekort aan verpleegkundig personeel.