Herverdeling van taken tussen de eerste en tweede lijn vindt al decennialang plaats en was al onderwerp van discussie in de vorige eeuw.1 Huisartsen hebben veel taken van de tweede lijn overgenomen, zowel in het voortraject – de diagnostiek van aandoeningen – als in de routinezorg na consultatie door een medisch specialist. Het ontwikkelen van de NHG-standaarden en van transmurale afspraken heeft hier sterk aan bijgedragen. De diabeteszorg is een mooi voorbeeld van de verplaatsing van een groot deel van de zorg naar de eerste lijn.2 Toch blijken er steeds hobbels die verdergaande substitutie in de weg staan. Dat zijn financiële hobbels, cultuurverschillen tussen de echelons en de structuur van het huidige zorgstelsel.
Verdergaande substitutie vraagt om gedragsverandering in zowel de eerste als de tweede lijn. Het recente rapport van het NIVEL over de mogelijkheden voor verdergaande substitutie moeten we aangrijpen om nu ook echt werk te maken…
Reacties