Snel beginnen met substitutie

Groeihormoondeficiëntie bij kinderen na bestraling wegens een hersentumor

Opinie
Gianni Bocca
Andre P. van Beek
Eveline S.J.M. de Bont
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:A342
Abstract

Bij kinderen met een hersentumor is de afgelopen decennia de overleving sterk gestegen. Dit is te danken aan verbeterde neurochirurgische technieken en radiotherapeutische mogelijkheden en aan het gebruik van nieuwe chemotherapeutische middelen. De prijs van de ziekte en de behandeling voor deze groep kinderen in de jaren nadien wordt nu zichtbaar in de vorm van ernstige late effecten. Een van deze late effecten is bijna altijd een groeihormoondeficiëntie (GHD).1

De effecten van radiotherapie zijn dosis- en tijdsafhankelijk. Bij een craniële bestraling met een dosis van > 35 Gy waarbij de hypothalamus en hypofyse in het bestralingsgebied liggen, hebben alle kinderen binnen 2 jaar na het stellen van de diagnose een GHD. Bij een dosis van 27-35 Gy krijgt circa 50% van de kinderen in deze eerste 2 jaar na het stellen van de diagnose een GHD. Echter, na verloop van tijd ontwikkelt zich ook bij de anderen alsnog een…

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Groningen, Groningen.

Beatrix Kinderziekenhuis, afd. Kindergeneeskunde: drs. G. Bocca, kinderarts-endocrinoloog; dr. E.S.J.M. de Bont, kinderarts-hematoloog-oncoloog.

Afd. Endocrinologie: dr. A.P. van Beek, internist-endocrinoloog.

Contact drs. G. Bocca (g.bocca@bkk.umcg.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 12 februari 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties