Gonadotropine-'releasing'-hormoonantagonisten: toepassing bij ovariumstimulering en geslachtssteroïdafhankelijke aandoeningen

- The hypothalamic gonadotrophin-releasing hormone (GnRH) stimulates synthesis and secretion of luteinizing hormone (LH) and follicle stimulating hormone (FSH) by the gonadotrophic cells of the pituitary.

- The mechanisms of action of GnRH antagonists and of agonists is completely different. Due tot competetive blockage of GnRH receptors by antagonist administration, LH (and to a lesser extent FSH) levels drop rapidly. Moreover pituitary function normalizes immediately following cessation of medication.

- The direct and rapid action of GnRH antagonists, the dose dependent suppression of LH and FSH and the rapid restoration of hypophyseal function after cessation of the use of antagonists may shorten and simplify in-vitro fertilization, with less chance of side effects or complications.

- Further studies are required to decide whether antagonists can usefully be applied for other gynecological indications such as the polycystic ovary syndrome. The possibilities of profitable long term treatment will increase considerably if it proves possible to develop a sustained action formulation.

Samenvatting

- Hypothalamische gonadotropine-‘releasing’ hormoon (GnRH) stimuleert de gonadotrope cellen van de hypofyse tot synthese en afgifte van luteïniserend hormoon (LH) en follikelstimulerend hormoon (FSH).

- Het werkingsmechanisme van GnRH-antagonisten is fundamenteel anders dan dat van GnRH-agonisten. Na competitieve blokkade van de GnRH-receptor door een antagonist treedt een snelle daling van LH- (en in mindere mate ook FSH-)spiegels op met een snel herstel van de hypofysefunctie na stoppen van de medicatie.

- De directe en snelle werking van GnRH-antagonisten, de dosisafhankelijke suppressie van LH en FSH en het snelle herstel van de hypofysefunctie na stoppen met het gebruik van antagonisten kunnen in-vitrofertilisatiebehandeling korter en eenvoudiger maken, met minder kans op bijwerkingen of complicaties.

- Verder onderzoek zal moeten uitwijzen of toepassing van antagonisten ook zinvol is bij andere indicaties, bijvoorbeeld bij het polycysteusovariumsyndroom. De kansen op een zinvolle langdurige toepassing zullen aanzienlijk toenemen indien het lukt om een depotformulering te ontwikkelen.