Goede resultaten van een multidisciplinair en gedragsmatig programma voor chronische rugpijn

To evaluate the results of a multidisciplinary and behavioral program for chronic back pain.

Design

Prospective cohort study.

Method

In 1996, a total of 143 patients with chronic back pain participated in a 4-week multidisciplinary and behavioral treatment program in an outpatient centre for work reintegration (Rug AdviesCentrum) in Zeist, Eindhoven and Noordwijk, the Netherlands. At the start and six months after termination, data were collected on trunk muscle performance, pain intensity, disability and stress related physical complaints, and after 6 months about return to work, analgesics use, and health care utilization. Score differences between the first and the second measurements were tested on statistical significance using paired t-tests and on clinical relevance using the reliable change-index.

Results

The study group comprised 99 males and 44 females with a mean age of 41.6 years (range: 23-58). After 6 months the outcome variables were significantly improved statistically: depending on the outcome variable used, the improvement was clinically relevant in 44-91 of patients. The obtained percentage of full return to work at 6-months follow-up was 87, while 80 had used no pain killers and 91 had made no use of health care facilities.

Conclusion

The program resulted in important improvements in patients with chronic back pain.

Samenvatting

Doel

Evalueren van de resultaten van een multidisciplinair en gedragsmatig programma bij patiënten met chronische rugpijn.

Opzet

Prospectief cohortonderzoek.

Methode

In 1996 deden in totaal 143 patiënten met chronische rugpijn mee aan een 4 weken durend multidisciplinair en gedragsmatig programma in de Rug AdviesCentra te Zeist, Eindhoven en Noordwijk. Bij aanvang en 6 maanden na afloop werden gegevens verzameld over de prestatie van de rompmusculatuur, pijnintensiteit, functionele beperkingen en met stress samenhangende lichamelijke klachten, en na 6 maanden over werkhervatting, medicijngebruik en medische consumptie. Verschillen in scores bij voor- en nameting werden op statistische significantie beoordeeld met de t-toets voor gepaarde waarnemingen en op klinische relevantie met de ‘reliable change’-index.

Resultaten

De onderzoeksgroep bestond uit 99 mannen en 44 vrouwen met een gemiddelde leeftijd van 41,6 jaar (uitersten: 23-58). Na 6 maanden waren de uitkomstvariabelen statistisch significant verbeterd; afhankelijk van de gebruikte uitkomstvariabele was dit bij 44-91 van de patiënten klinisch relevant. Van de patiënten had 87 volledige werkhervatting gerealiseerd, had 80 geen pijnstillers gebruikt en had 91 geen gebruik gemaakt van gezondheidszorgvoorzieningen.