Glucose-intolerantie bij ouderen in Nederland; het Twello-onderzoek

To determine the prevalence of grades of glucose intolerance in subjects over 64 years of age.

Design

Point prevalence study.

Setting

Twello, a rural village in the Netherlands.

Methods

Of a total of 696 persons aged over 64 years recruited from a general practice, 460 subjects had an oral glucose tolerance test (OGTT) in 1985, 56 were known with non-insulin-dependent diabetes mellitus. Glucose estimations were done in capillary whole blood with a Glucometer. OGTT results were classified according to WHO 1985 recommended cut-off points and combination rules.

Results

The prevalence of normal glucose tolerance was 42, of impaired glucose tolerance 27 and of diabetes mellitus 31. The estimated prevalence in the source population were 45 (44.4-44.6), 28 (28.3-28.5) and 27 (95 CI: 27.1-27.2) respectively, adjusted for age and gender by standardization to the Dutch population of 1985. Re-evaluation of the earlier diagnoses of ‘diabetes mellitus’ according to the new WHO guidelines revealed that 55 of earlier diabetics with diet as the only therapy were no longer classified as diabetics. The prevalence of diabetes mellitus in persons over 64 was 10 before the investigation took place, and 30 afterwards.

Conclusions

Te prevalence of diabetes mellitus as well as of impaired glucose tolerance from the Twello study rank among the higher rates reported in Caucasian populations. Case finding of glucose intolerance in those at risk over 64 years of age is recommended.

Samenvatting

Doel

Bepalen van de prevalentie van verschillende graden van glucose-intolerantie bij personen van 65 jaar en ouder.

Opzet

Puntprevalentie-onderzoek.

Plaats

Twello.

Methoden

Uit één huisartsengroepspraktijk ondergingen in 1985 460 van 696 personen ≥ 65 jaar eenmalig een orale glucosetolerantietest (OGTT); bij 56 was eerder de diagnose ‘diabetes mellitus type II’ gesteld. De OGTT-resultaten werden geclassificeerd volgens de richtlijnen van de Wereldgezondheidsorganisatie uit 1985.

Resultaten

De prevalentie van normale glucosetolerantie was 42, van verminderde glucosetolerantie 27 en van diabetes mellitus 31, volgens de WHO-criteria van 1985. Na correctie voor eventuele vertekening door een eerdere diagnose ‘diabetes mellitus’ op grond van verouderde criteria en gestandaardiseerd voor de Nederlandse bevolkingssamenstelling per 1 januari 1995 waren de schattingen respectievelijk afgerond 45 (95-betrouwbaarheidsinterval: 44,4-44,6), 28 (28,3-28,5) en 27 (27,1-27,2). Herbeoordeling van eerder gestelde diagnosen volgens de nieuwe richtlijnen leerde dat in 55 van de gevallen de diagnose ‘diabetes mellitus’ verviel bij degenen die alleen dieet gebruikten als therapie. De prevalentie van diabetes mellitus was 10 in de praktijkpopulatie ouder dan 64 jaar voordat het onderzoek plaatsvond en werd nadien geschat op 30.

Conclusies

Het op grond van de resultaten geschatte aantal personen met diabetes mellitus in Nederland in 2005 was 3,6 maal zo hoog in vergelijking met de schatting van de Stuurgroep Toekomstscenario's Gezondheidszorg. Het bewust opsporen van glucose-intolerantie bij personen ouder dan 64 jaar met een verhoogd risico voor glucosetolerantiestoornissen verdient aanbeveling.