Samenvatting
Fijn stof is een complex mengsel dat zeer divers van samenstelling kan zijn en een veelheid aan toxische stoffen kan bevatten.
Blootstelling aan fijn stof wordt al 20 jaar gezien als een substantieel gezondheidsrisico.
Er zijn geen wetenschappelijke aanwijzingen voor een veilige ondergrens van blootstelling aan fijn stof. Daarom zijn de huidige blootstellingsniveaus aan fijn stof in Europa zorgwekkend.
Blootstelling aan fijn stof kan bij volwassenen ernstige longziektes en cardiovasculaire aandoeningen veroorzaken.
Er zijn veel aanwijzingen uit epidemiologisch onderzoek dat kinderen, met name jongere kinderen, gevoeliger zijn voor de schadelijke effecten van fijn stof op de gezondheid dan volwassenen.
Kortdurende blootstelling kan bij kinderen al aanleiding geven tot respiratoire symptomen en het ontstaan van allergische reacties.
Beleidsmatig is een reductie van blootstelling aan fijn stof bij kinderen aan de orde.
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Schrijfwijze van 'fijnstof'
De redactie kiest voor de schrijfwijze ‘fijn stof’. De schrijfwijze ‘fijnstof’ ontbreekt in de Grote Van Dale en in de huidige Woordenlijst Nederlandse taal (‘Groene Boekje’, http://woordenlijst.org). De aaneen geschreven vorm, ‘fijnstof’, zal als toegelaten nevenvorm, samen met ‘kort geding’ én ‘kortgeding’, worden opgenomen in de in 2015 te verschijnen nieuwe editie van de Woordenlijst. Die korte schrijfwijze is taalkundig aanvaardbaar en al her en der ingeburgerd. De schrijfwijze ‘fijn stof’ blijft toegelaten.
Het bezwaar dat ‘fijnstof’ een te vermijden germanisme betreft, is door de tijd achterhaald. Taalkundig aanvaard zijn immers al lange tijd vergelijkbare woordvormen als ‘fijngoed’, ‘witgoed’, ‘snelboot’, ‘sneldicht’, ‘sneltrein’, ‘korthaar’, ‘kortverhaal’ en, maatschappelijk weliswaar minder aanvaard, ‘roodhuid’. De schrijfwijze ‘fijnstof’ heeft volgens sommige taalgebruikers minder de connotatie van ‘plezierig’.
Een nadere bepaling van het ‘ingesloten’ bijvoeglijke naamwoord (‘fijn’) door een zgn. voorbepaling (‘fijn’ dat ‘ultrafijn’ wordt) maakt het geheel een woordgroep, waarin de klemtoon verschuift en een spatie nodig is: ultrafijn stof. Elk bijvoeglijk naamwoord, dus ook ‘ultrafijn’, mag voor elk zelfstandig naamwoord worden geplaatst, dus óók voor ‘fijnstof’: ultrafijn fijnstof, grof fijnstof. Wie nog aarzelt bij ‘ultrafijn fijnstof’: we zeggen ook ‘ultrasnelle sneltrein’, ‘hagelwit witgoed’ en (in België) ‘superkort kortverhaal’.
Arnoud van den Eerenbeemt, redacteur Pinkhof