Osteoporose was al eerder, namelijk in 1991, het onderwerp van een advies van een commissie van de Gezondheidsraad.1 Sindsdien is zowel nationaal als internationaal de kennis met betrekking tot osteoporose sterk toegenomen. De veranderde epidemiologische inzichten en nieuwe behandelingsmogelijkheden vormen de basis voor het thans aan de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport uitgebrachte rapport.2 Desalniettemin zal ook de komende jaren de kennisvermeerdering onverminderd doorgaan, zodat de commissie een herbeoordeling op een termijn van 5 jaar gewenst acht. In het recentste advies werden na een inventarisatie de volgende vragen centraal gesteld: welke preventieve interventiestrategieën zijn mogelijk en in welke mate kan de ziektelast hierdoor worden verminderd? In dit artikel gaan wij in op de eerste vraag.
definities en ziektelast
Osteoporose is een aandoening van het skelet die wordt gekarakteriseerd door een lage botmineraaldichtheid en een verlies van structuur van het bot, met als gevolg een grotere breekbaarheid. Op…
Reacties