Gezondheidsraadadvies: Preventie van posttransfusiehepatitis non-A non-B; toepassing van surrogaattests een gepasseerd station?

Ongeveer 50 jaar geleden werd de samenhang duidelijk tussen toediening van bloed, plasma, humaan serum bevattende vaccins en het ontstaan van hepatitis. In 1947 bedacht McCallum de termen virus A – voor hepatitis infectiosa- en virus B – voor ‘hematogene’ hepatitis.1

Rond de jaren ‘70 werden deze virussen geïsoleerd en kwamen serologische tests beschikbaar. Thans staat vast dat de kans op posttransfusiehepatitis A nihil is en die op hepatitis B zeer gering, dank zij verplicht onderzoek van iedere toe te dienen eenheid bloed of bestanddeel daarvan met de thans beschikbare, zeer gevoelige HBsAg-test. Ondanks uitsluiting van hepatitis A en B blijft de ontvanger van bloed en bloedprodukten echter blootstaan aan het gevaar van posttransfusiehepatitis, waarmee de term ’non-A non-B posttransfusiehepatitis‘ zijn intrede heeft gedaan. In een recent advies van de Gezondheidsraad inzake posttransfusiehepatitis non-A non-B wordt inleidend ingegaan op verschillende vormen van hepatitis non-A non-B.2

De epidemische vorm…