Gewrichtsklachten na tekebeet; Lyme-artritis in Nederland

- Lyme arthritis was diagnosed in three patients. One patient had a typical history of intermittent attacks of arthritis after an erythematous skin lesion caused by a tick. All patients had elevated serum antibody titers against Borrelia burgdorferi, the cause of Lyme disease. In one patient synovial fluid could be obtained; it contained an elevated level of antibodies. One patient was treated with penicillin G sodium, ten million units i.v. twice a day for 10 days, the other two patients were treated with tetracycline 500 mg four times a day for 30 days. In all patients arthritis was cured and did not recur. Lyme arthritis has to be considered if patients present intermittent attacks of arthritis or chronic mono- or oligoarthritis; in such cases serologic testing for antibodies against Borrelia burgdorferi is indicated.

Samenvatting

Bij drie patiënten werd Lyme-artritis vastgesteld. Eén patiënt had een klassieke anamnese van intermitterende artritis na een erythemateuze huidafwijking op de plaats van een tekebeet. In het serum van de drie patiënten werden verhoogde titers van antistoffen aangetoond tegen Borrelia burgdorferi, de spirocheet die Lyme disease veroorzaakt. Bij één patiënt kon synovia verkregen worden en daarin waren eveneens verhoogde antistoftiters aantoonbaar. Behandeling geschiedde bij één patiënt met benzylpenicilline (Penicilline G), tweemaal daags 10⁷ E intraveneus gedurende 10 dagen, de andere twee patiënten werden behandeld met tetracycline vier maal daags 500 mg gedurende 30 dagen. Bij alle drie patiënten verdwenen de gewrichtsklachten. Verspringende artritis of chronische mono-of oligo-artritis is een indicatie voor het bepalen van antistoffen tegen Borrelia burgdorferi.