Het gebruik van aspirine (acetylsalicylzuur) ter preventie van cardiovasculaire gebeurtenissen (‘events’) heeft sinds de eerste publicatie over patiënten met een recent doorgemaakt hartinfarct in de jaren 70 een grote vlucht genomen.1 Ondanks de veelheid aan beschikbare doses is gekozen voor een lage dosis aspirine.2 Lage doses aspirine (75-100 mg) hebben een vergelijkbare effectiviteit, maar gaan gepaard met een lager bloedingsrisico dan hoge doses aspirine (≥150 mg). De auteurs van een recente meta-analyse zetten echter vraagtekens bij het gebruik van één dosis aspirine voor alle patiënten. Deze studie liet namelijk zien dat patiënten met een hoger lichaamsgewicht (≥ 70 kg) weinig baat hebben bij lage doses aspirine, terwijl hogere doses bij hen wel effectief bleken.3 Om deze studie op zijn merites te beoordelen, verdient een aantal aspecten kritische beschouwing.
Farmacologisch perspectief
De antitrombotische werking van aspirine berust op acetylering van het enzym cyclo-oxygenase-1 in de trombocyt. Omdat een…
Reacties