Gemelde Legionella-pneumonie in Nederland, 1987-2000

To describe the incidence and mortality of legionnaires’ disease (LD) in the Netherlands on the basis of registration, with a focus on possible sources of infection, and geographic and seasonal variations.

Design

Retrospective, descriptive.

Method

The incidence and mortality rate of LD from July 1987 until December 2000 was described using registration data from the Dutch Health Inspectorate. Possible sources of infection were also listed (patients involved in the Bovenkarspel outbreak (1999) were excluded). Geographic variations in occurrence of LD were investigated by incidences computed per province. To gain insight into the possible existence of seasonal variations the mean numbers of patients per month were compared.

Results

During the period of interest a total of 806 persons with LD were reported, 36 of whom were excluded. The mean incidence rose from 0.27 cases per 100,000 inhabitants in the 1987-1998 period to 0.91 cases per 100,000 inhabitants in the 1999-2000 period. The male:female ratio was 2.6:1. A total of 96 persons (12.5) died as a result of LD. There were more deaths in the group of patients with confirmed LD compared to the group of patients with probable LD. After 1998 the case fatality rate was lower than in the previous period (Fisher's exact test: p = 0.005). The potential source of infection was situated in the open population in 92.9 of cases. In 7.1 of cases the potential source was situated in a hospital. The incidence per province varied from 0.13 per 100,000 (Drente) to 0.66 per 100,000 (Limburg). During the summer months more patients were reported, most of whom had contracted the infection abroad. In contrast to the 1987-1998 period, after 1998 the incidence in the Netherlands was higher than the European mean and the incidence of confirmed LD was higher than in the United States.

Samenvatting

Doel

Beschrijven van de incidentie van en sterfte aan Legionella-pneumonie (LP) in Nederland op basis van meldingen, met aandacht voor mogelijke besmettingsbronnen en geografische en seizoensverschillen.

Opzet

Retrospectief, beschrijvend.

Methode

Met behulp van de meldinggegevens van de Inspectie voor de Gezondheidszorg werden over de periode juli 1987-december 2000 de incidentie van LP en het sterftepercentage beschreven en werden de potentiële besmettingsbronnen geïnventariseerd (de patiënten van de uitbraak in Bovenkarspel, 1999, werden buiten beschouwing gelaten). Geografische verschillen in het vóórkomen van LP werden onderzocht aan de hand van de incidenties per provincie. Het gemiddelde aantal patiënten per maand gaf inzicht in het mogelijk bestaan van seizoensverschillen.

Resultaten

In de onderzochte periode werden 806 personen met LP gemeld van wie 36 personen werden geëxcludeerd. De gemiddelde incidentie steeg van 0,27 in de periode 1987-1998 naar 0,91 per 100.000 inwoners in de periode 1999-2000. De verhouding man-vrouw was 2,6:1. In totaal overleden 96 personen (12,5) aan LP. Personen met een ‘bewezen’ LP overleden vaker dan met ‘vermoedelijk’ LP. Na 1998 was de sterfte lager dan in de periode ervoor (exacte toets van Fisher: p = 0,005). De potentiële besmettingsbron lag in 92,9 van de meldingen in de open bevolking en in 7,1 in het ziekenhuis. De incidentie varieerde per provincie van 0,13 (Drente) tot 0,66 per 100.000 (Limburg). In de zomermaanden werden meer patiënten gemeld dan in de overige maanden, waarbij het voornamelijk ging om in het buitenland opgelopen besmettingen. In tegenstelling tot de periode 1987-1998 was na 1998 de incidentie in Nederland hoger dan het Europese gemiddelde en was de incidentie van ‘bewezen’ LP hoger dan in de Verenigde Staten.