In Nederland neemt het aantal zelfstandigen zonder personeel (zzp’ers) hand over hand toe. Volgens het Financieel Dagblad zouden wel eens 1,8 miljoen mensen ervoor kunnen kiezen hun inkomen geheel of gedeeltelijk als zzp’er te verdienen.1 Ook in de zorg is die stijging waarneembaar. Met name ziekenhuizen en andere zorginstellingen ervaren daarvan de gevolgen.2 Maar wat betekent de toename van het aantal zzp’ers in de zorg voor patiënten? Gelden er voor zzp’ers andere regels dan voor ‘gewone’ zorgverleners?
Juridische achtergrond
Het belangrijkste verschil tussen een zzp’er en een zorgverlener die in loondienst werkzaam is, betreft de aard van de arbeidsverhouding. Zzp’ers moeten via het verkrijgen van opdrachten door derden zelf hun inkomen zien te genereren. Artsen en andere zorgverleners in loondienst hebben een werkgever van wie zij een salaris ontvangen in ruil voor de werkzaamheden die zij verrichten. Nu kennen we in de zorg meer soorten zorgverleners dan alleen…
Reacties