Geen verschil in effectiviteit gemeten tussen behandeling in een thermaalbad en in een oefenbad bij patiënten met reumatoïde artritis

Controled therapeutic trial.

Setting

The thermomineral institution at Arcen and the exercise bath at the Maasland Hospital in Sittard, the Netherlands.

Patients and methods

46 patients with rheumatoid arthritis were treated in a by a skilled physiotherapist, according to a standardized exercise-scheme: 27 were treated in the thermomineral institution and 19 (control-group) in the hospital exercise-bath. Each patient received 12 treatments in 12 weeks.

Endpoints parameters

Morning stiffness, erythrocyte sedimentation rate, Ritchie index, amount of pain, answers to 11 questions concerning the activities of daily life, and psychosocial aspects of the disease. The various subjective and objective parameters were scored by the same physician.

Results

Statistically significant improvement was observed in both groups concerning morning stiffness. Other subjective parameters improved, but did not reach significance. Objective parameters did not change significantly. Between-group differences were not found.

Conclusion

Hydrotherapy has a positive effect on some subjective but not on objective parameters in patients with rheumatoid arthritis, whether it is applied in a thermomineral institution or an ordinary hospital exercise bath.

Samenvatting

Doel

Vaststellen of hydrotherapie in een thermaalbad beter is dan hydrotherapie in een oefenbad met normaal water bij patiënten met reumatoïde artritis (RA).

Opzet

Therapeutisch onderzoek met controlegroep, met een duur van 12 weken in de periode maart 1990-augustus 1990.

Plaats

Thermaalbad te Arcen (interventiegroep) en het oefenbad van het Maaslandziekenhuis te Sittard (controlegroep).

Patiënten en methoden

Van 46 opeenvolgende patiënten met RA afkomstig uit twee poliklinieken reumatologie (Sint Maartens Gasthuis te Venlo; thermaalbad en Maaslandziekenhuis te Sittard; oefenbad) werden 27 behandeld in het thermaalbad en 19 patiënten in het oefenbad. Behandeling bestond uit een van tevoren gestructureerd oefenprogramma, gegeven door 2, aan genoemde instellingen verbonden, fysiotherapeuten, met een frequentie van 1 keer per week.

Uitkomstvariabelen

Duur van de ochtendstijfheid, bezinkingssnelheid der erytrocyten, Ritchie-index, mate van pijn, antwoorden op een vragenlijst met 11 vragen over activiteiten van het dagelijkse leven alsmede psychosociale aspecten van ziekte.

Resultaten

De duur van de ochtendstijfheid verbeterde in beide groepen significant: thermaalbad: vóór: 60 min (SD 43), na: 43 min (SD 44); p = 0,003; oefenbad: vóór: 60 min (SD 38), na: 41 min (SD 30); p = 0,02. De overige variabelen lieten geen verbetering zien. Er trad geen verschil tussen beide groepen op.

Conclusie

Zowel oefentherapie in een thermaalbad als oefentherapie in een ‘normaal’ oefenbad heeft positief effect op enkele subjectieve parameters bij RA-patiënten, terwijl effecten op objectieve parameters ontbreken. Er zijn in deze setting geen argumenten om thermaalbad-behandeling te prefereren boven therapie in een ‘normaal’ oefenbad.