Geen hogere kankerincidentie door hoogspanningslijn in Odijk

To determine the incidence of cancer in Odijk and the connection if any of the occurrence of cancer with the presence of a high-voltage cable constructed there in the fifties.

Design

Descriptive.

Setting

Public Health Services, South-East Utrecht, the Netherlands.

Method

Data on the numbers of new cancer patients in Odijk over the period 1985/'96 were obtained from general practitioners, from the Integral Cancer Centre Mid-Netherlands (IKMN) and from the Foundation Dutch Study Group Leukaemia in Children. The classifications were according to age and to distance from the home to the high-voltage cable. The electric and magnetic field strengths in dwellings situated less than 28 m from the cable were calculated.

Results

Cancer was diagnosed in 131 patients in the period 1985/'96, 127 adults and four children. The cases in 3 of 4 children occurred in the period 1993/'96. Over the period 1990-1994, the registered cancer incidence did not deviate from the expected incidence in the IKMN region, nor from the mean incidence in the Netherlands. Neither for adults nor for children was a relationship found between cancer and living in the vicinity of the high-voltage cable. The exposure to the electric field of persons living in houses near the cable was maximally 7, and exposure to the magnetic field maximally 6.5 of the maximal liminal values applied in the Netherlands on recommendation of the Health Council.

Conclusion

No relationship existed between development of cancer and the presence of a high-voltage cable.

Samenvatting

Doel

Bepalen van de kankerincidentie in Odijk en een eventuele samenhang van het vóórkomen van kanker met de aanwezigheid van een hoogspanningslijn die daar in de jaren vijftig is aangelegd.

Opzet

Beschrijvend.

Plaats

GGD Zuidoost-Utrecht.

Methode

Gegevens over het aantal nieuwe patiënten met kanker in Odijk in de periode 1985/'96 werden verkregen van huisartsen, van het Integraal Kankercentrum Midden-Nederland (IKMN) en van de Stichting Nederlandse Werkgroep Leukemie bij Kinderen. Er werd onderscheid gemaakt naar leeftijd en naar afstand van de woning tot de hoogspanningslijn. De elektrische en magnetische veldsterkte in de woningen op een afstand van minder dan 28 m van de hoogspanningslijn werden berekend.

Resultaten

Er werd in 1985/'96 bij 131 patiënten kanker gediagnosticeerd, bij 127 volwassenen en 4 kinderen. Bij 3 van de 4 kinderen gebeurde dit in de periode 1993/'96. Over 1990-1994 week de geregistreerde kankerincidentie niet af van de verwachte incidentie in de IKMN-regio en ook niet van de gemiddelde incidentie in Nederland. Er bleek noch voor volwassenen, noch voor kinderen een relatie tussen kanker en wonen in de omgeving van de hoogspanningslijn. De blootstelling aan het elektrisch veld van bewoners van woningen nabij de hoogspanningslijn bedroeg maximaal 7 en aan het magnetisch veld maximaal 6,5 van de op advies van de Gezondheidsraad in Nederland gehanteerde maximale grenswaarden.