Recentelijk verscheen in het BMJ een multicentrische RCT met als vraag of immobilisatie met gips of een afneembare brace na een enkelfractuur een verschil maakt in uitkomst. Die vraag is relevant, maar het is niet duidelijk geworden voor welke patiënt het antwoord geldt. Hoe moeten we tegen de resultaten van deze RCT aankijken?
Een onderzoeksgroep uit het Verenigd Koninkrijk (VK) stelde zich tot doel om de enkelfunctie, kwaliteit van leven, het gebruik van voorzieningen en complicaties uit te zoeken bij patiënten die na een enkelfractuur gips of een afneembare brace kregen.1 Dit gebeurde in de vorm van een gerandomiseerde multicentrische trial, die elders in het NTvG kort staat beschreven (D6338). De gedachte achter deze studie was dat een meer functionele nabehandeling – een afneembare brace waarmee bewegingsoefeningen gedaan kunnen worden – zou resulteren in een betere beweeglijkheid van de enkel. De uitkomstmaten, zo rapporteerden de onderzoekers, zijn niet verschillend per gekozen immobilisatiemethode. Alhoewel de vraag relevant is en het artikel gepubliceerd is in een toonaangevend tijdschrift, is er een aantal kanttekeningen te plaatsen.
Uitval van deelnemers en selectiebias
De onderzoekers hebben berekend hoeveel patiënten ze moesten includeren om te zorgen voor voldoende statistische power om uitspraken te kunnen doen over…
Reacties