Dames en Heren,
In de herfst van 1986 werd 's avonds vlak voor het weekeinde uit een naburig ziekenhuis een 24-jarige gemeentewerkman naar ons verwezen met icterus, acute nierinsufficiëntie en toenemende, fijnvlekkige longafwijkingen op de thoraxfoto. De verwijzende internist vreesde dat op korte termijn beademing op een afdeling voor intensieve zorg noodzakelijk zou zijn en hij deed een beroep op ons aangezien de faciliteiten in zijn ziekenhuis op dat moment onvoldoende waren. Wegens de acute nierinsufficiëntie verwittigde de internist van de beademingsafdeling van ons ziekenhuis onmiddellijk de nefroloog.
Bij aankomst van patiënt bleek zijn toestand minder alarmerend te zijn dan wij op grond van de gegeven informatie verwacht hadden: de man was weliswaar sterk icterisch en er bestond een oligurie, maar ondanks de uitgebreide fijnvlekkige longafwijkingen op de röntgenfoto (figuur 1) was hij niet dyspnoïsch of cyanotisch. Over de longen was vesiculair ademgeruis te horen met alleen in de rechter…
Reacties