‘The desire to take medicine is perhaps the greatest feature that distinguishes man from animals.’
Sir William Osler, 1877
Inleiding
Al sinds de oudheid worden extracten van dierlijke testes gebruikt om de potentie en de vruchtbaarheid te bevorderen. De Franse fysioloog Brown Séquard beschreef in 1889 de weldadige effecten die hij bij zichzelf waarnam na het injecteren van door hemzelf bereide waterige testisextracten.1
In de jaren dertig van deze eeuw werden de lichaamseigen androgenen, waaronder testosteron, geïsoleerd. Er kwamen technieken om androgenen te synthetiseren; daarmee werd androgeentherapie in principe mogelijk. Omdat testosteron bij orale en ook bij parenterale toediening snel wordt afgebroken, werden chemische varianten ontwikkeld (tabel), met een sterkere biologische werking en (of) een vertraagde afbraak. Voor een overzicht van farmacokinetiek, indeling en klinische toepassingen van deze stoffen verwijzen wij naar het in 1987 verschenen artikel van Smals.2 Wij zullen ons hier voornamelijk beperken tot mogelijke…
Artikelinformatie
Reacties