Zoals met enige tijd toegepaste technologische ontwikkelingen vaak het geval is, blijkt het aanvankelijk beperkte indicatiegebied zich na verloop van tijd uit te breiden. Zo ook wat betreft de steenvergruizer. Werden in de beginfase alleen in het nierbekken gelegen stenen geschikt geacht om met behulp van schokgolven te vergruizen, later bleken ook ureterstenen op deze wijze te kunnen worden behandeld. Met de komst van de tweede generatie vergruizers werd iedere vorm van steenvorming in het lichaam als mogelijk behandelingsobject beschouwd. In het bijzonder gold dit voor galblaasstenen. Deze komen vaak voor; 10 van de Nederlandse bevolking bezit ze, maar van de mensen met galstenen heeft slechts 20 symptomen die aan galsteenziekte zijn toe te schrijven.
Sinds een patiënt met galstenen in 1985 voor de eerste maal met extracorporele schokgolflithotripsie (ESWL) werd behandeld, is het aantal patiënten dat die behandeling onderging exponentieel gestegen: eind 1989 wereldwijd ca. 6000. Het is dan…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties