Samenvatting
- Pulsus paradoxus wordt in het algemeen gedefinieerd als een daling van de systemische systolische bloeddruk > 10 mmHg tijdens de inspiratie.
- De belangrijkste klinische situaties waarbij een pulsus paradoxus kan worden vastgesteld, zijn een instroombelemmering van het hart (bijvoorbeeld bij pericarditis exsudativa en harttamponnade) of bij een extreem grote variatie in intrathoracale drukken tijdens de ademhaling (zoals bij een aanval van asthma bronchiale).
- Uit klinische onderzoeken blijkt echter dat in beide situaties de voorspellende waarde van de aan- of afwezigheid van een pulsus paradoxus beperkt is.
Reacties